۲۲ مطلب با موضوع «سیاسی» ثبت شده است
در جامعهای زندگی میکنیم که اعتقادی به محدودیت منابع ندارد و مثالهای فراوانی از آن را میبینیم. حال آن که دنیایی که در آن هستیم ظرفیت کمالگرایی ما را ندارد و نمیتوان در آن همهچیز را با هم داشت. معلم ریاضی من در دبیرستان همیشه یک شوخی در جیبش داشت؛ وقتی به او میگفتیم فلان روز امتحان نباشد چون امتحان دیگری داریم میگفت: «اون رو هم بخونید». حکایت جامعهی ما هم همین است.
۲۸ دی ۹۷ ، ۰۲:۱۴
۰
۰
alto stratous
سلام، شاید یادتان باشد که در انتخاباتها در رسانهها چه اتفاقی میافتد. وقتی یک موضوع مهم میشود رسانهها شروع میکنند شواهد و قرائنی به نفق جناح خودشان ارائهکنند. مثلا یک مسئله که مطرح میشود یک جناح میگویند اختلاس بوده و مجرم فراری است و ... و یک دسته دیگر میگویند وام است و پروژهای ناموفق شده است و ...، در این میان من که بیرون از گود و دور از هیاهو نشستهام هیچ راهی برای کشف حقیقت ندارم. اغلب شناختی که مردم ایران در انتخابات استفاده میکنند از این دست است و شناخت ضعیفی است. در ادامه این موضوع و راه حل آن را با رسم شکل بررسی میکنیم.
۲۶ خرداد ۹۷ ، ۰۷:۱۹
۰
۰
alto stratous
شاید طبق معیارهای تخصصی یا معیارهای عوام یک نظام وضعیت خوبی نداشتهباشد. اما این که این سیستم در حال تغییر است می تواند امیدبخش آن باشد که اوضاعش بهتر میشود. به نظر من جمهوری اسلامی هم از این دست نظامهاست.
۰۳ اسفند ۹۶ ، ۱۲:۱۸
۰
۰
alto stratous
مبادرت در سیاست و مقدم بر آن آگاهی سیاسی کار بسیار خوبی است، اما لطفا به عنوان سرگرمی سیاستبازی نکنید. و از آن مهم تر نگذارید دیگران با شما بازی کنند.
۱۵ دی ۹۶ ، ۱۱:۴۵
۰
۰
alto stratous
گاه واقعگرایی تنها به شعاری تبدیل میشود و به جای این که به این معنی باشد که با شناخت صحیح از محیط باید عمل کرد به این معنی بیان میشود که اصلا محیط را نباید تغییر داد. به جای این که به این معنی باشد که بعد از طراحی مطلوب با نگاه به واقعیات طراحی خود را برای گذار به حالت مطلوب ویرایش کنید به این معنی بیان میشود که با استفاده از واقعیات طراحی کنید. این یک بی غیرتی بزرگ است. در پرتو این مسائل است که من به یک آرمانگرا چون سید رئیسی رای میدهم و به یک واقعگرا چون شیخ روحانی رای نمیدهم.
۲۵ ارديبهشت ۹۶ ، ۱۲:۱۶
۰
۰
alto stratous
بعید نیست که افرادی که مخاطب یک نظرسنجی خاص هستند افکار خاصی هم داشته باشند. کسی که بیشتر پیگیر شبکههای اجتماعی است را تصور کنید و در کنار کسی بگذارید که کمتر پیگیر آنهاست. به نظر شما از لحاظ فرهنگی این دو یکسان اند؟ همین که الگوی رفتاریشان در مورد شبکههای اجتماعی متفاوت است یعنی طرز فکر متفاوتی هم دارند. وقتی افرادی که پیگیر شبکههای اجتماعی هستند را در نظر بگیریم احتمالا افکار مشابه تری نسبت به هم دارند تا وقتی که چند نفر از افراد پیگیر شبکههای احتماعی را با چند نفر از افرادی که شبکههای اجتماعی را پیگیری نمیکنند در نظر بگیریم.
پس احتمالا این که افراد مخاطب یک نظرسنجی انتخاباتی در شبکهای از شبکههای اجتماعی باشند روی توزیع رایشان تاثیر دارد و نتایج نظرسنجی گویای نتایج در کل جامعه ایران نیست. وای که چه بسا که این نظرسنجیها دستمایه سوء استفادهاند. برای رفع این موضوع چه باید کرد؟
۲۵ ارديبهشت ۹۶ ، ۱۲:۰۴
۰
۰
alto stratous
در مناظرات سیاسی انتخابات شاهد آن هستیم که نامزدها سخنانی میگویند که بیشتر از آن که توسط عوام قابل هضم باشد مخصوص نخبگان است. در چنین موردی حتی چهره نامزدها ممکن است بیشتر از سخنانشان بر نظر مردم تاثیرگذار باشد. آیا میتوان این ایراد را از مسائلی که در اندازه کشوری با مردم سر و کار دارند زدود؟
۲۵ ارديبهشت ۹۶ ، ۱۱:۵۱
۰
۰
alto stratous
مسئله فرهنگ مسئله پیچیده ای است و بعضی گزاره ها پیرامون فرهنگ برای افراد فرهیخته هم مبهم است چه رسد به انسانهایی که با مسئله فرهنگ دست و پنجه نرم نکرده اند. یکی از این گزاره ها این است که ما چه بخواهیم چه نخواهیم در حال تاثیرگذاری فرهنگی هستیم. یعنی یا در حال فرهنگسازی آگاهانه ایم یا در حال فرهنگسازی ناخودآگاه. این که چرا اینگونه است و این مطلب در سطح سیاستگذاری چه باید و نباید هایی را موجب می شود را در ادامه مطلب بررسی خواهیم کرد.
۱۲ فروردين ۹۶ ، ۱۳:۰۹
۰
۰
alto stratous
سلام،
ناموس طبیعت پیروی از اکثریت است، چنان چه وقتی اراده جمعی از افراد بر چیزی قرار بگیرد؛ دیگر هیچ یک از آن افراد نمی توانند در مقابل آن کاری از پیش ببرند. حال حکومت اسلامی اراده مردم را چطور در نظر می گیرد. برخی فکر می کنند امام "جمهوری اسلامی" را آورد تا با جمهوریت دهان غرب و غربگرایان را پر و شیرین کند. حال آن که امام جمهوریت را با توجه به بطن حکومت اسلامی استخراج کرده است.
۲۴ مرداد ۹۵ ، ۰۶:۰۳
۰
۰
alto stratous
سلام،
گاهی با دل خود می پذیریم که خالقی حکیم، مدبر و توانا داریم اما از نتایج عقلی این پذیرش غافلیم. چه آنکه اگر از آنها آگاه بودیم سعی می کردیم این تمایل قلبی را مدفون کنیم. در این نوشته به چند نتیجه گیری از باورهای قلبی ای که داریم اشاره خواهد شد.
۱۷ تیر ۹۵ ، ۱۰:۲۶
۰
۰
alto stratous