در جامعه‌ای زندگی می‌کنیم که اعتقادی به محدودیت منابع ندارد و مثال‌های فراوانی از آن را می‌بینیم. حال آن که دنیایی که در آن هستیم ظرفیت کمال‌گرایی ما را ندارد و نمی‌توان در آن همه‌چیز را با هم داشت. معلم ریاضی من در دبیرستان همیشه یک شوخی در جیبش داشت؛ وقتی به او می‌گفتیم فلان روز امتحان نباشد چون امتحان دیگری داریم می‌گفت: «اون رو هم بخونید». حکایت جامعه‌ی ما هم همین است.
یکی از نحوه‌های متداول و از نظر دین تایید شده‌ی کار اقتصادی، اجیرشدن و اجیرکردن است. اما همین نکته سنگ بنای اقتصاد سرمایه‌دارانه است که در یک آرمان‌شهر دینی جایی ندارد. می‌خواهیم در این نوشته با موشکافی نوعی از اجیرکردن و اجیرشدن را بیابیم که صدمه‌ای به آرمان‌شهرمان نزند.