چرا به دلم اعتماد کنم؟

سلام،
در نوشته قبل گفتم که اگه یه سری چیزها رو بدون استدلال نپذیریم نمی تونیم استدلال کنیم و چیزهای جدیدی به دست آوریم. حال من می خواهم ببینم مشکل کسی که دنیا را مادی می بیند چیست؟ و یا مشکل کسی که دنیا را الهی می بیند چیست؟

جنگ، جنگ تا یک پیروزی!

سلام،

چندی است به این فکر می کنم که چرا تلاش فلاسفه مانند تلاش ریاضی دانان نتیجه بخش نیست. چرا کسی به قضیه فیثاغورث در مقیاس بزرگ شک نمی کند. چرا در فلسفه های مختلف همگان به بنیادهای اولیه یک فلسفه هم ایراد وارد می کنند. اما در ریاضی کسی به اصول اولیه اقلیدس ایراد نمی گیرد، بلکه اگر هم جایی آنها را نا کارآمد دید می گوید من نوع دیگری از هندسه را ارائه می دهم و نمی گوید هندسه اقلیدسی غلط است.

راه حل این معضل چیست؟

رابطه حکومت اسلامی و اراده مردم

سلام،
ناموس طبیعت پیروی از اکثریت است، چنان چه وقتی اراده جمعی از افراد بر چیزی قرار بگیرد؛ دیگر هیچ یک از آن افراد نمی توانند در مقابل آن کاری از پیش ببرند. حال حکومت اسلامی اراده مردم را چطور در نظر می گیرد. برخی فکر می کنند امام "جمهوری اسلامی" را آورد تا با جمهوریت دهان غرب و غربگرایان را پر و شیرین کند. حال آن که امام جمهوریت را با توجه به بطن حکومت اسلامی استخراج کرده است.

نتایج مورد غفلت

سلام،

گاهی با دل خود می پذیریم که خالقی حکیم، مدبر و توانا داریم اما از نتایج عقلی این پذیرش غافلیم. چه آنکه اگر از آنها آگاه بودیم سعی می کردیم این تمایل قلبی را مدفون کنیم. در این نوشته به چند نتیجه گیری از باورهای قلبی ای که داریم اشاره خواهد شد.

مرحوم ملا علی کنی

مطالب تاریخی پیرامون مرحوم ملا علی کنی بسیار است. اما وجه تمایز ایشان از سایر علمای شیعه که تقریبا هم عصر او بودند، در هم نظر بودن اکثریت روی اسلامی بودن و صالح بودن ایشان است، نه درباری بودن و امثال ذلک.

دلخوشی به قانون اسلامی

سلام،
اخیرا مشاهده می کنیم که صاحبان ایده های غیر اسلامی در ایران دل خود را به حمایت قانون کشور از خود دل خوش کرده اند. متنی که در ادامه می خوانید متن یک پیام از کانال تلگرام انجمن اسلامی دانشجویان ترقی خواه پلی تکنیک است

سوء استفاده از قانون؟

سلام،

چندی پیش در دیدار افطاری دانشجویی رهبری با فعالان تشکلهای دانشجویی یکی از عزیزان دانشجو سخنانی شامل اظهار نظری پیرامون مسئله حصر ایراد فرمودند و رهبری هم در بازتاب حرفهایی زدند که در نگاه سطحی جدل می نماید اما با نگاهی عمیق‌تر می توان چیزهای دیگری دید.

عقلانیت، اسمی با معنای فراموش شده

در عصری قرار داریم که قبل از این که ما فکر کنیم که چه چیز را ببینیم یا چه را بشنویم چیزی را می بینیم یا چیزی را می شنویم. این موضوع کم کم باعث به حاشیه رفتن فکر شده است و ما نسبت به زندگی خود رویکردی احساسی پیدا کرده ایم.