شاید طبق معیارهای تخصصی یا معیارهای عوام یک نظام وضعیت خوبی نداشتهباشد. اما این که این سیستم در حال تغییر است می تواند امیدبخش آن باشد که اوضاعش بهتر میشود. به نظر من جمهوری اسلامی هم از این دست نظامهاست.
در عصری قرار داریم که قبل از این که ما فکر کنیم که چه چیز را ببینیم یا چه را بشنویم چیزی را می بینیم یا چیزی را می شنویم. این موضوع کم کم باعث به حاشیه رفتن فکر شده است و ما نسبت به زندگی خود روکردی احساسی پیدا کرده ایم. این وبلاگ نمودی از تلاشهای مذبوحانه یک عاشق در استدلال عقلانی درباره دنیای پیرامونش است. باشد که عقل و احساس از میهمانی طولانی خود در خانه یکدیگر برخیزند و سر جای خود بروند...